Por. Hieronim Piotrowski „Jur”, „Mohort”, „Andrzej”

Urodzony 20 VIII 1910 roku. Jako młodzieniec ukończył gimnazjum im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu w 1930 roku, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa KUL, które ukończył w 1934 roku. W trakcie nauki był aktywnym członkiem w harcerstwie. Tuż po studiach, w latach 1934–1935 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim odbył służbę wojskową, gdzie uzyskując stopień plutonowego podchorążego rez. artylerii został skierowany do 3 Pułku Artylerii Ciężkiej w Wilnie. Tam w 1936 uzyskuje pierwszy awans oficerski.

Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 roku. Nie trafia do niewoli, powraca do Wilna, gdzie jesienią 1939 podejmuje działalność konspiracyjną. Pięć lat później, wiosną 1944 roku zostaje skierowany do partyzantki. W pierwszym okresie tego etapu służy w 3 Brygadzie Wileńskiej Armii Krajowej, następnie w Oddziale Rozpoznawczym Komendanta Okręgu, gdzie zajmuje się dowodzeniem Pierwszym Plutonem Kawalerii. Uczestniczy m.in. w operacji „Ostra Brama”, osłaniając punkt dowodzenia ppłk. Aleksandra Krzyżanowskiego ps. „Wilk”.

Po rozbrojeniu przez sowietów sił Armii Krajowej skoncentrowanych pod Wilnem kontynuuje działalność niepodległościową dowodząc oddziałem walczącym w rejonie Puszczy Nalibockiej. Pod koniec roku 1944 przekazał komendę rtm. Władysławowi Kitowskiemu „Orliczowi”, tym samym zostając jego następcą. Prowadził również samoobronę przeciw NKWD.

Porucznik Piotrowski „JUR” był jedynym dowódcą, który wyprowadził zwarty pododdział po klęsce pod Rowinami. Przedarł się za „jałtańską granicę” i zameldował w Komendzie Okręgu Białystok AK-AKO.

Początkowo powierzono mu funkcję dowódcy oddziałów samoobrony w Inspektoracie Białostockim AK-AKO, by jesienią 1945, po powstaniu Zrzeszenia WiN, objąć funkcję prezesa (komendanta) Obwodu Sokółka–Białystok WiN.

Pomimo trudnych warunków doskonale wywiązywał się z powierzanych mu zadań organizacyjnych i bojowych. W wyniku intryg będących dziełem ludzi niedorównujących mu w standardach pracy konspiracyjnej, został pozbawiony pełnionej funkcji i przeniesiony z końcem wiosny 1945 r. do Obwodu Ostrów Maz. WiN, początkowo jako dowódca oddziałów partyzanckich, a potem prezes obwodu. Szybko udało mu się nie tylko znacząco poprawić funkcjonowanie tejże struktury, ale także rozszerzyć działalność WiN na sąsiednie tereny. Jego podkomendni wykonali w tym czasie wiele udanych akcji przeciw siłom komunistycznym.

Porucznik „JUR” poległ 16 I 1947 zaskoczony przez grupę operacyjną KBW i UB na kwaterze we wsi Brzuza (pow. Węgrów), gdzie dochodził do zdrowia po długiej chorobie. Funkcjonariusze „bezpieki” zabrali ciało por. Piotrowskiego do PUBP w Węgrowie. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane.

Został odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.